,,GUIDO" rudnik uglja u Poljskoj

Detalji

Datum kreiranja ponedeljak, 04 avgust 2014 16:16

Avgust 2014

GUIDO rudnik uglja u Poljskoj

 Zahvaljujući učešću na INTER NOS festivalu fotografije koji je održan u Katovicama pružila mi se prilika da poslije mnogo godina posjetim Poljsku ponovo. Ne bih o tome koliko je prošlo vremena od mog prvog putovanja tamo dovoljno je da kažem da je to bilo na maturskoj ekskurziji:-).

 I prođe fotografsko druženje, petnaestak fotografa iz nekoliko zemalja i isto toliko prezentacija, poznata i nova lica i dogovor da se iduće godine sretnemo u Portugaliji ili u Crnoj Gori. Ja sam prikazao kolekciju koju sam nazvao ,,Neko zna" ali o njoj drugi put..

 Ovo je priča o Rudniku uglja ,,GUIDO" u mjestu Zabrze(mi bi rekli Zabrđre) koje je udaljeno 20-ak kilometara od Katovica gdje su nas ljubazni domaćini poveli u okviru ,,paradnog" dijela organizacije da se relaksiramo od radnog.

 Rudnik je osnovan 1855.godine i ono što je činjenica da odavno iz njega nije izvađen ni gram uglja ali je zato 2007.godine otvoren za turiste do nivoa koji se nalazi na 170-om metru ispod zemlje a od kraja 2008.godine i nivo na 320-om metru je dostupan za posjetioce.

 Ovo je bio moj prvi silazak u rudnik uopšte a Miroslaw, naš vodič, pobrinuo se da bude zanimljiv i nadam se ponovljiv nekom drugom prilikom, iako tako nije izgledalo u početku zbog promjene pritiska i skučenog prostora.

 Turističke ture traju sat vremena a mi smo imali privilegiju da provedemo puna tri ispod zemlje.

 Prolazak kroz tunele koji su van ,ruta,, silazak na 336 metara, obilazak okna koje je zatrpano zbog eksplozije, mašine za kopanje, lutke obučene u rudarska odijela koje u mraku izgledaju sablasno nijesu ništa u poređenju sa multimedijalnom salom i kafe barom u koje smo stigli na kraju obilaska. Sala u kojoj se održavaju koncerti, promocije ali i svadbe, obično ,rudarske,, na 320-om metru zaista izgleda impresivno.

 Vodič reče ,kada su svadbe u pitanju, ponekad ,problem, predstavljaju gosti koji popiju neku više i koji se zagube u nekom od mnogobrojnih tunela tražeći izlaz ili ko zna što..

 Kafe u blizini sale je posebna priča. Prosto sam zaboravio da sam toliko ispod zemlje. A tek poslije ,rudarskog, piva pakovanog u flašama od 0,75l zaključio sam da se odlično razumijem sa domaćinima Poljacima sa kojima imamo mnogo istih ili sličnih riječi :-).

 A ispred ulaza u rudnik plaža. Prava. I ležaljke da se odmorimo od napornog obilaska. Samo je more na fotografiji, šteta.

Poslije odmora uslijedio je obilazak naselja koja su građena za rudare, u kojima se i danas živi.

 Siguran sam da ako se nađete u ovom mjestu oko 1500 kilometara dalekom od Podgorice vrijedi potrošiti dan za obilazak.

 A ja ću strpljivo da čekam kolege iz Poljske da me ponovo povedu u rudnik ,,GUIDO" kad na njih ponovo dođe red da organizuju INTER NOS.

 Hvala im!